"...aidiyet beslemem kimseye"
ve çekti gitti
Varla yok arası
adamın kendisi
zor anlamak
aidiyetsizliği
Damarlarımı kıskançlık zehirleri yırtarken
Ya da merak ederken
Başkasının kıçıyla
Kıyaslarken kendiminkini
Benden iyi sevişip sevişmediğini
Sorarken kendime
an la ma dım
Ya da bilemezken
neyim?
et yığını mı
ıslak, dar bir vajina
yırtık bir çorap ya da bitik bir sigara mı
orda burda bozuk para
unutulmuş fatura
mı?
Anla(ma)dım
1 yorum:
Ve sen,
bilmek istemekle
istememek arasında kaldın
çoğu zaman.
önemli miydi varlığı?
çabası yoksa geleceğe,
kaybolsun, yokolsundu oysa ki...
sıkışmışlığınla kaldın;
geçmiş ve gelecek arasında.
geçmişe dair hüzün,
geleceğe dair geçmişin hüznü,
ve sen silik bir anı olarak kalmamalıydın,
bugünün gerçekliğinde kendinle...
Yorum Gönder